Septuaginta (LXX) – najstarszy znany przekład Biblii Hebrajskiej na język grecki, dokonany między III a I w. przed Chr. na użytek greckojęzycznej diaspory żydowskiej. Według legendy, siedemdziesięciu dwóch tłumaczy przełożyło Pięcioksiąg Mojżeszowy w ciągu siedemdziesięciu dni – stąd nazwa Septuaginta (łac. siedemdziesiąt).

Wulgata – łaciński przekład Biblii dokonany przez Hieronima ze Strydonu w latach 382-406 na zlecenie papieża Damazego I. W średniowieczu najbardziej popularne tłumaczenie Biblii w Kościele zachodnim – stąd nazwa Wulgata (łac. rozpowszechniona, popularna), do XX w. podstawa przekładów biblijnych w Kościele Rzymskokatolickim.

Peszitta (syr. powszechny) – przekład Biblii na język syryjski z ok. II w. po Chr. (Stary Testament) i ok. V w. po Chr. (Nowy Testament).

Biblia Lutra, wydana w 1534 r. Przekład niemiecki dokonany z języków oryginalnych (hebrajskiego, aramejskiego i greckiego) przez ks. Marcina Lutra. Tłumaczenie to wywarło duży wpływ na powstanie i rozwój literackiego języka niemieckiego. Doczekało się kilku rewizji i jest nadal w użyciu.

Biblia Króla Jakuba (King James Version lub Authorized Version), wydana w 1611 r. Przekład angielski dokonany z języków oryginalnych przez zespół tłumaczy na zlecenie króla Anglii i Szkocji Jakuba I. Doczekał się kilku rewizji i jest nadal używany. Język tego tłumaczenia wywarł ogromny wpływ zarówno na późniejsze angielskie przekłady Biblii, jak też na literaturę angielską.