Biblia Króla Jakuba z 1611 roku (King James Bible, KJV) jest jednym z najważniejszych i najbardziej wpływowych przekładów Biblii w języku angielskim. Została przygotowana na polecenie króla Anglii Jakuba I i wydana po raz pierwszy w 1611 roku. Jej tłumaczenie miało na celu stworzenie oficjalnej, jednolitej wersji Pisma Świętego dla Kościoła Anglii.
Król Jakub I zlecił tłumaczenie Biblii, aby położyć kres różnicom doktrynalnym wynikającym z istnienia wielu różnych wersji Biblii, w tym popularnych wówczas Biblii Genewskiej i Biblii Biskupiej. W pracach nad tłumaczeniem wzięło udział 47 z 54 zaproszonych uczonych i duchownych, podzielonych na sześć komisji.
Język Biblii Króla Jakuba jest pełen majestatycznych i literackich zwrotów, co sprawia, że do dziś jest ceniona za swoje piękno literackie. Stała się jednym z fundamentów literatury i kultury anglosaskiej, wywierając ogromny wpływ na pisarzy, poetów i mówców.