Towarzystwo Biblijne w Polsce jest chrześcijańską organizacją międzywyznaniową, zajmującą się tłumaczeniem, wydawaniem i rozpowszechnianiem Pisma Świętego. Mottem jej działalności są słowa Jezusa zapisane w Ewangelii według św. Mateusza: „Niebo i ziemia przeminą, ale Moje słowa nie przeminą” (Mt 24,35), zaś symbolem postać siewcy z trzynastego rozdziału tej samej Ewangelii.

Towarzystwo Biblijne w Polsce służy chrześcijanom oraz Kościołom i organizacjom chrześcijańskim, jak również wszystkim ludziom zainteresowanym Biblią. Współpracuje z Kościołami, ale nie jest związane z żadnym wyznaniem. Zrzeszając jedenaście Kościołów członkowskich, reprezentujących wszystkie tradycje chrześcijańskie w Polsce, stanowi najbardziej ekumeniczne gremium w naszym kraju.

Towarzystwo Biblijne w Polsce jest członkiem stowarzyszonym Zjednoczonych Towarzystw Biblijnych – międzynarodowej wspólnoty zrzeszającej 146 krajowych Towarzystw Biblijnych na całym świecie w celu konsultacji, wzajemnej pomocy i działania na rzecz wspólnego zadania, jakim jest rozpowszechnianie Pisma Świętego.

Towarzystwo Biblijne w Polsce jest także członkiem stowarzyszonym Polskiej Rady Ekumenicznej.

Najwyższym organem Towarzystwa Biblijnego w Polsce jest Komitet Krajowy, w skład którego wchodzą przedstawiciele jedenastu Kościołów członkowskich Towarzystwa oraz jego Dyrektor Generalny.

Deklaracja misji Towarzystwa Biblijnego w Polsce

Historia

Na przełomie XVIII i XIX w. Europę ogarnęła fala ruchów przebudzeniowych, które doprowadziły między innymi do powstania Towarzystwa Biblijnego w Walii i Anglii. Ich działacze postanowili przenieść ideę na kontynent i przyczynić się do założenia Towarzystw Biblijnych w różnych krajach. W Polsce, w odpowiedzi na propozycję ks. Roberta Pinkertona, reprezentanta Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego w Londynie, złożoną przedstawicielom polskiego życia duchowego i kulturalnego, założono w Warszawie w 1816 r. Towarzystwo Biblijne.

Jego działalność zainaugurowano w Pałacu Czartoryskich w Warszawie, a we władzach zasiedli chrześcijanie różnych wyznań, m. in. katolicy: książę Adam Jerzy Czartoryski, bp Franciszek Malczewski, bp Jan Paweł Woronicz, ks. Stanisław Staszic, Stanisław Kostka Potocki, Julian Ursyn Niemcewicz, a także ks. Karol Diehl (ewangelik reformowany), Samuel Bogumił Linde (luteranin), Jerzy Samuel Bandkie (luteranin) i wiele innych osób z polskiego życia kulturalnego i społecznego.

Towarzystwo Biblijne w naszym kraju nie uniknęło jednak trudów, wynikających z biegu historii. Powstania narodowe, polityka rusyfikacyjna caratu, pietystyczne, protestanckie korzenie Towarzystwa oraz wiele innych spraw zakłócało działalność polskiej placówki. Wydając teksty biblijne bez ksiąg deuterokanonicznych (zwanych przez protestantów apokryfami) Towarzystwo nie zaspokajało potrzeb większości wyznaniowej w Polsce. Publikowanie Pisma Świętego bez przypisów i komentarzy doprowadziło do potępienia Towarzystwa Biblijnego przez papieży Leona XII (1824 r.) i Piusa VIII (1829 r.). Odtąd służyło ono głównie wiernym z kościołów ewangelickich.Dopiero jednak w 1992 r. Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne w Polsce, współpracujące od dziesięcioleci z chrześcijanami różnych wyznań, oficjalnie poszerzyło swój profil ekumeniczny i powołało Komitet Krajowy jako gremium decyzyjne. Weszli do niego oficjalni przedstawiciele dwunastu polskich Kościołów. Na jednym z pierwszych posiedzeń został uchwalony nowy statut, zmieniający m. in. nazwę organizacji na Towarzystwo Biblijne w Polsce.

Dyrektorzy i siedziby

W latach 1920-1967 dyrektorem polskiej placówki Brytyjskiego i Zagranicznego Towarzystwa Biblijnego był Aleksander Enholc. W roku 1967 dyrektorem Towarzystwa została jego córka, Barbara Enholc-Narzyńska, absolwentka teologii ewangelickiej, od 1955 r. asystent, potem zastępca dyrektora. Barbara Enholc-Narzyńska przeszła na emeryturę pod koniec 2003 r. Wówczas Komitet Krajowy Towarzystwa Biblijnego zatrudnił na stanowisku dyrektora wieloletniego pracownika Towarzystwa, luterankę Małgorzatę Platajs, z wykształcenia neofilologa. Zmieniały się też siedziby Towarzystwa. Przez ul. Hortensji 3 (obecnie ul. W. Górskiego), Aleje Jerozolimskie 15 (do końca II wojny światowej) i ul. Nowy Świat 40 (od 1946 r. do listopada 2004 r.) oraz krótki pobyt w gościnnych progach ewangelicko-augsburskiego kościoła pw. Wniebowstąpienia Pańskiego przy ul. Puławskiej 2 (przełom lat 2004 i 2005) Towarzystwo Biblijne dotarło do swojej obecnej siedziby przy ul. Marszałkowskiej 15A, gdzie dzięki życzliwości władz Dzielnicy Śródmieście zajmuje na parterze przestronną księgarnię.

Działalność Towarzystwa

Cele Towarzystwa Biblijnego pozostają od jego początków niezmienne. Są to: tłumaczenie, wydawanie i rozpowszechnianie Pisma Świętego oraz zachęcanie do czytania Biblii i życia zgodnego ze Słowem Bożym.

Towarzystwo Biblijne w Polsce – obok tłumaczenia i wydawania Biblii – prowadzi również wiele działań na rzecz rozpowszechniania Pisma Świętego i promowania jego czytelnictwa. Są to Ekumeniczne Dni Biblijne oraz różne projekty rozpowszechniania Biblii w określonych środowiskach (m.in. wśród dzieci, młodzieży, więźniów, osób niewidomych i niedowidzących).

Historia Towarzystwa Biblijnego w obiektywie

fot. Towarzystwo Biblijne w Polsce